Σχετικά με το λογότυπο

Λίγα λόγια για το λογότυπό μας και την Ιστορία πίσω από αυτό!

Πηγη:

KLIK Magazine Author: Ariel

Κένταυρος Χείρων: ο “Πληγωμένος Θεραπευτής”

Ο Κένταυρος Χείρων, κατά τους αρχαίους μας προγόνους, ήταν γιος του Κρόνου και της Φιλλύρας. Ο πατέρας του μεταμορφώθηκε σε άλογο για να κρύψει τη σχέση του από τη γυναίκα του, τη Ρέα. Έτσι ο Χείρων, ο πρώτος των Κενταύρων, γεννήθηκε μέσα σε μία σπηλιά του Πηλίου, που αργότερα ονομάστηκε Χειρώνεια, από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω άλογο. Εκεί έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και αφοσιώθηκε  στη διδασκαλία της Μουσικής, της Ηθικής, της Αστρολογίας, του Κυνηγιού και του Πολέμου και φυσικά στην τέχνη της Ιατρικής. Το όνομα του Χείρωνα συνδέεται με λέξεις όπως “χειρουργική”, “χειρομαντεία” και “χειροπρακτική”.

Πολλές φορές στα δάση και στα λιβάδια της Θεσσαλίας, αλλά και σε ολόκληρο το Πήλιο, ο Χείρων συναντούσε τους άλλους Κενταύρους. Γυναίκα του, κατά τη μυθολογία, υπήρξε η Νεράιδα Χαρίκλεια και κόρη του η μάντισσα Θέα, η οποία ήταν και η πρώτη που προφήτευσε ότι ο πατέρας της θα παραιτηθεί από το δώρο της αθανασίας.

Ο Χείρων υπήρξε ο δάσκαλος του Αχιλλέα, του Πηλέα, του Ιάσονα και του Ακταίου στους οποίους δίδαξε την ιππασία, το κυνήγι και τις πολεμικές τέχνες. Στον Αρισταίο δίδαξε μουσική και φυσικά στον Ασκληπιό έμαθε τα μυστικά της Τέχνης της Ιατρικής, όπως και τη χρήση της χειρουργικής και των φαρμακευτικών βοτάνων που υπήρχαν σε αφθονία στο βουνό του Πηλίου.

Η διδασκαλία του, βασισμένη σε ηθικές αξίες δεν αφορούσε μόνο στο σώμα αλλά και στην ψυχή και αποσκοπούσε στην ψυχική ολοκλήρωση και ισορροπία. Απέβλεπε κυρίως στην ολοκλήρωση του ενστίκτου και της διάνοιας, καθώς η συνεργασία των δύο είναι απαραίτητη στη σωστή τεχνική της Ιατρικής, του Κυνηγιού και του Πολέμου. Η ίδια η εικόνα του Χείρωνα, μισός άνθρωπος – μισός άλογο, μας επιβεβαιώνει ότι η ανθρώπινη εξέλιξη στηρίζεται στην ολοκλήρωση του παραλόγου με το λογικό, του ενστίκτου με την διάνοια, του σώματος με το μυαλό, της ψυχής με το πνεύμα.

Η διδασκαλία του Κενταύρου Χείρωνα ανεβάζει γενικότερα την ανθρώπινη ψυχή σε ένα επίπεδο ηθικής και θρησκευτικής τελείωσης. Η εκπαίδευση πρέπει να εξιδανικεύει το ένστικτο, ώστε ο άνθρωπος να είναι αυτάρκης ψυχολογικά και πνευματικά σαν άτομο ώστε να μπορέσει να συνεργαστεί αρμονικά με την ομάδα.

Η τραγική μοίρα του Κενταύρου Χείρωνα ήταν να δεχτεί ένα δηλητηριασμένο βέλος στον αστράγαλο, εμποτισμένο με το αίμα της Λερναίας Ύδρας, από τη φαρέτρα του Ηρακλή που ήταν και αυτός μαθητής του, κατά τη διάρκεια της γαμήλιας τελετής της Ιπποδάμειας, όταν οι Κένταυροι άνοιξαν πόλεμο με τους Ήρωες. Αθάνατος όπως ήταν ο Κένταυρος, υπέφερε συνέχεια από τους αφόρητους πόνους της πληγής του. Παρόλο που γνώριζε καλά τις ιδιότητες των βοτάνων, δεν μπόρεσε να θεραπεύσει τον εαυτό του. Έτσι λοιπόν εθελοντικά επέλεξε να απορρίψει την αθανασία του και να την προσφέρει στον Προμηθέα, για να γλιτώσει από τι αιώνιο μαρτύριό του και να δεχτεί τον θάνατο που είναι υποχρεωτικά η ανθρώπινη εμπειρία.

Ενώ πολλοί επιζητούν την αθανασία, ένας αθάνατος δέχτηκε τη μοίρα του ανθρώπου.

Ο Ασκληπιός, που υπήρξε μαθητής του Κενταύρου Χείρωνα, προσπαθεί να απομακρύνει τον πόνο και τον θάνατο, ενώ ο ίδιος ο Χείρων μας θυμίζει ότι όσο περισσότερο παλεύουμε να αρνηθούμε τον πόνο και τον θάνατο, τόσο λιγότερο άνθρωποι γινόμαστε.

Στην προσπάθειά του να βρει τον τρόπο της δικής του θεραπείας, αποφάσισε να βοηθήσει για να απαλύνει τον πόνο των θνητών. Δίδαξε λοιπόν στους ανθρώπους, που αναπόφευκτα πρέπει να περάσουν μέσα από φυσικό πόνο, ασθένειες, διανοητική σύγχυση, ψυχικά τραύματα και υπαρξιακές αγωνίες για να φτάσουν στην τελείωση και το Θείο, πως μπορούν να μετατρέψουν τον πόνο σε δύναμη και γνώση.

Ο Χείρων λειτουργεί σαν δάσκαλος μύησης στα μυστικά του φυσικού και του πνευματικού κόσμου. Συμβολίζει την προσωπική πορεία του κάθε ανθρώπου. Ο άνθρωπος, ένα ζώο στο σώμα (άλογο), καλείται να ανυψώσει το πνεύμα και να εναρμονιστεί με το Θείο Σχέδιο, καθώς έχει πλαστεί “κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση” (άνθρωπος). Τη γνώση μπορεί να την αντλήσει από τον ορατό κόσμο, αλλά συγχρόνως και από τον ίδιο του τον εαυτό και να αποκτήσει συνείδηση της Ιδέας του Κόσμου.

Πάντα κατά τη “Θεία” Ελληνική μυθολογία, ο Χείρων μοιραζόταν στο Πήλιο ένα άδυτο με τον αδερφό του τον Δία, ο Χείρων ως βασιλιάς των Κενταύρων και ο Δίας ως βασιλιάς των Θεών. Το νότιο μέρος ανήκε στον Δία και υπήρχε ο ναός του στραμμένος στον Ήλιο και το βόρειο ανήκε στο Χείρωνα και ο διαχωρισμός αυτός μαρτυρά τον σκοτεινό (νυχτερινό) χαρακτήρα του.

Ο Κένταυρος Χείρων λοιπόν θα στέκει πάντα εκεί ψηλά στο βουνό του Πηλίου, μισός άνθρωπος – μισό ζώο, μισός θεός – μισός άνθρωπος και θα μας περιμένει να ανέβουμε και να τον αναγνωρίσουμε σαν τη “γέφυρα” ανάμεσα στον ανθρώπινο και στο Θείο. Όταν νιώσουμε έτοιμοι για αυτόν τον δρόμο, θα φτάσουμε ώριμοι και συγκροτημένοι. Διαφορετικά η αρνητική μας πορεία να αγγίξουμε τα όσια και τα ιερά θα μας “κάψει”.

Ο Κένταυρος Χείρων γεννήθηκε για να μας διδάξει πως έχουμε τη δυνατότητα της προετοιμασίας για να μετέχουμε στον κόσμο της Αρμονίας και της Γνώσης και να λειτουργήσουμε σαν “Πληγωμένοι Θεραπευτές”.

Πηγή: ΚΛΙΚ Magazine